صف گزینه‌های ایرانی سرمربیگری تیم ملی
تاریخ انتشار: ۳۱ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۳۱۱۶۰۱
روزنامه شرق: «تیم ملی فوتبال در حالی باید شهریورماه بازی‌های مرحله نهایی انتخابی جام جهانی را برگزار کند که هنوز سرمربی ندارد! قرارداد دراگان اسکوچیچ، سرمربی کروات که ایران را با کسب ۱۰۰ درصد پیروزی به مرحله نهایی انتخابی جام جهانی رسانده، با فدراسیون فوتبال به پایان رسیده و حالا اما و اگرها شروع شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
جرم دراگان اسکوچیچ
انتخاب دراگان اسکوچیچ به عنوان سرمربی تیم ملی ایران انتقادهای زیادی به همراه داشت و بسیاری او را انتخاب مجموعه خارج از فدراسیون می‌دانستند. با این حال دراگان فارغ از انتقادهایی که شده توانسته تمامی بازی‌های دوستانه و رسمی را ببرد و ایران را به‌عنوان صدرنشین گروه سوم راهی مرحله نهایی انتخابی جام جهانی کند. با وجود این دراگان قرار است تغییر کند؛ آن هم به این جرم که «وزنش» برای نیمکت تیم ملی ایران سنگین نیست! حداقل این توجیهی است که درباره دلیل اصلی احتمالی عدم تمدید قراردادش بیان می‌شود. عده‌ای معتقد هستند عیار دراگان با عراق و بحرین سنجیده نمی‌شود و تیم ملی گزینه‌ای می‌خواهد که بتواند با کره و استرالیا رقابت کند. در متر و معیار این عده، دراگان اسکوچیچ نمی‌گنجد و باید سرمربی معروف‌تری روی نیمکت بنشیند. البته که شایعه مهم‌تری هم به راه افتاده که خبر می‌دهد عده‌ای از بزرگان (!) تیم ملی با حضور اسکوچیچ مخالف هستند و می‌گویند باید مربی سرشناسی بیاید. این شایعه در شرایطی دارد قوت می‌گیرد که بیشتر ستاره‌های تیم ملی بعد از اتمام بازی‌های مرحله گروهی به حمایت از اسکوچیچ پرداخته و عنوان کرده‌اند فدراسیون بهتر است با این مربی همکاری کند. نکته برجسته این که دراگان موفق شده فضای دوستی همراه با رقابت در تیم ملی به وجود بیاورد و مشخص نیست بزرگان احتمالی تیم ملی از چه چیزی گلایه داشته‌اند.
جانشینان دراگان
از زمانی که رئیس فدراسیون فوتبال ایران از دراگان اسکوچیچ به صورت قاطعانه حمایت نکرده، گزینه‌های جانشینی او به صف شده‌اند و هر روز هم به تعداد آنها اضافه می‌شود. رسانه‌های ورزشی ایران یکی، دو روز گذشته از احتمال بازگشت کارلوس کی‌روش، سرمربی سابق تیم ملی، به ایران خبر داده‌اند. کارلوس بعد از برکناری از کلمبیا تیمی ندارد و برای حضورش در تیم ملی یکی، دو دلیل عنوان شده است: اول این که شناخت خوبی از فوتبال ایران و آسیا دارد و دوم این که ارتباط حسنه‌ای با بازیکنان تیم ملی دارد. حضور احتمالی کی‌روش در ایران اما چندان بدون اما و اگر نیست؛ اول این که مخالفانش می‌گویند چیز بیشتری برای اضافه‌کردن به تیم ملی ندارد و در ثانی دستمزدش هم چندان ارزان نخواهد بود. البته که صحبت‌های ضدونقیض عزیزی‌خادم در گذشته درباره کی‌روش هم یکی دیگر از دلایلی است که حضور این مربی پرتغالی را در هاله‌ای از ابهام قرار داده است. دومین گزینه‌ای که از او به‌عنوان یکی از گزینه‌های جدی یاد می‌شود، آندره‌آ استراماچونی، سرمربی سابق استقلال است. او هم بعد از رفتن از ایران بدون تیم مانده و حالا شایعه شده که فدراسیون فوتبال ایران خیلی جدی به استراماچونی می‌اندیشد. مخالفان آندره‌آ هم اما کم نیستند. این عده می‌گویند با وجود این که او شناخت نسبی از فوتبال ایران دارد ولی با توجه به رفتاری که با باشگاه استقلال کرده، بعید نیست در میانه راه تیم ملی ایران را هم ترک کند و به ایتالیا برگردد و درخواست غرامت کند؛ شبیه به کاری که با استقلال کرد.
البته که هر زمان تیم ملی نیاز به سرمربی دارد، نام برانکو ایوانکوویچ هم مطرح می‌شود؛ سرمربی سابق پرسپولیس این روزها دست کم در فضای مجازی یکی از گزینه‌های سرمربیگری در تیم ملی است. برانکو شناخت بسیار خوبی از فوتبال ایران و آسیا دارد و مربی «بسازی» هم هست ولی مشکل اینجاست که این روزها او سرمربی تیم ملی عمان است و مشخص نیست شایعه حضورش در ایران تا چه حد جدی است؛ به‌ویژه این که او با عمان موفق شده به مرحله نهایی هم صعود کند.
صف گزینه‌های ایرانی
در بین نامزدهایی که از آنها به‌عنوان جانشین احتمالی یاد می‌شود، نام سه گزینه داخلی هم دیده می‌شود: علی دایی، یحیی گل‌محمدی و امیر قلعه‌نویی. هر سه فاکتورهایی دارند که می‌تواند این شایعه را قوت ببخشد ولی مواردی است که حضور آنها را هم با حرف‌وحدیث روبه‌رو می‌کند. کاریزمای علی دایی و تعاملش با ستاره‌های تیم ملی فاکتور مهمی است که می‌تواند دایی را تبدیل به گزینه ایرانی نخست برای جانشینی دراگان کند ولی هنوز مسئله ممنوع‌الکاری علی دایی یک علامت سؤال بزرگ است. او پیش‌تر هم گزینه فدراسیون فوتبال بود ولی ظاهرا با دستوری که مشخص نیست دقیقا از چه نهادی صادر شده از فهرست گزینه‌ها خارج شده است. یحیی گل‌محمدی هم مربی است که استقبال خوبی از او برای تیم ملی می‌شود ولی او همین حالا تیم پرسپولیس را دارد و کار فدراسیون با باشگاه و هواداران پرسپولیس، اگر یحیی را بخواهد، به گره خواهد خورد. امیر قلعه‌نویی هم به‌عنوان گزینه‌ای جدی نامش مطرح می‌شود. او پرافتخارترین مربی تاریخ لیگ برتر است ولی همین حالا سرمربی گل‌گهر است و با این تیم در کورس کسب سهمیه لیگ قهرمانان آسیا قرار دارد. قلعه‌نویی پیش از اسکوچیچ، جدی‌ترین گزینه سرمربیگری در تیم ملی بود که نهایتا عنوان شد باشگاه سپاهان با این انتقال مخالفت کرده است.
واقعا تغییری در راه است؟
شایعات درباره تغییر روی نیمکت تیم ملی ایران در شرایطی به گوش می‌رسد که منطقا احتمال ایجاد تغییر بسیار کم است. اول این که در فرصت دو ماه مانده به شروع رقابت‌های مهم انتخابی، وقت بسیار اندکی برای تحقیق و انتخاب مربی بادانش خارجی وجود دارد. دوم این که کمتر مربی‌ای حاضر می‌شود در چنین برهه‌ای از زمان جانشین مردی شود که رکورد صد درصد برد را در کارنامه دارد. از طرفی تقریبا نصف گزینه‌هایی که برای تیم ملی معرفی شده‌اند، خودشان الان تیم دارند. از همه مهم‌تر وضع مالی فدارسیون فوتبال ایران است. فراموش نکنیم این فدراسیون ساختمان ندارد و به‌زودی هم باید در دادگاه با پرونده غرامت سنگین مارک ویلموتس روبه‌رو شود. فدراسیونی که این روزها دست یاری به سوی دولت دراز کرده چندان آهی در بساط ندارد که بخواهد با ناله سودا کند! پس بستن قرارداد با سرمربیان گران‌قیمتی همچون کی‌روش و استراماچونی هم ریسک خودش را دارد و شاید در این مقطع امکان‌پذیر نباشد. نهایتا به نظر می‌رسد با توجه به نکاتی که در بالا عنوان شده، فدراسیون هم ریسک بیشتری در این زمینه نکند؛ البته با ذکر این نکته که اینجا ایران است و هر اتفاقی ممکن!»
منبع: فردا
کلیدواژه: گزینه های سرمربیگری تیم ملی ایران فدراسیون فوتبال دراگان اسکوچیچ تیم ملی ایران فوتبال ایران مرحله نهایی تیم ملی گزینه ای کی روش
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۳۱۱۶۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مردم این کشورها کُشته مُرده بستنی ایرانی هستند
محمدجواد شکری، از فعالان صنعت تولید و تجارت بستنی می‌گوید: «بسیاری از شرکت‌های تولیدکننده ایرانی به کشور‌های همسایه صادرات بستنی دارند که بیشتر به عراق و کشور‌های حوزه خلیج‌فارس مانند عمان و کویت و امارات، به‌ویژه شهر دوبی است.»
«در ایران روزانه حدود هزار و ۲۰۰تن بستنی مصرف می‌شود که از این میزان حدود هزار تن از سوی شرکت‌های صنعتی و ۲۰۰تن هم از سوی کارگاه‌ها و بستنی‌سازی‌های سنتی تولید می‌شود.» اینها را محمدجواد شکری، از فعالان صنعت تولید و تجارت بستنی در ایران در مورد آمار تولید و صادرات بستنی در کشور می‌گوید. اما مهم‌تر از بستنی‌هایی که مصرف داخلی دارند، لژیونر‌ها و صادراتی‌ها هستند؛ بستنی‌هایی که با برند ایرانی شهرت جهانی کسب کرده و دل مشتری‌ها را به‌دست آورده‌اند.
شکری در مورد صادرات بستنی می‌گوید: «بسیاری از شرکت‌های تولیدکننده ایرانی به کشور‌های همسایه صادرات بستنی دارند؛ صادراتی که رکورد ۴۰۰تن بستنی در روز را به دست‌آورده است؛ بستنی‌هایی که بیشتر به عراق و کشور‌های حوزه خلیج‌فارس مانند عمان و کویت و امارات به‌ویژه شهر دوبی می‌رسند. علاوه بر حوزه خلیج‌فارس، بستنی‌های ایرانی به کشور‌های آذربایجان، گرجستان، قزاقستان، قرقیزستان و ازبکستان و حتی کشور‌های آفریقایی مانند لیبی هم صادر می‌شود و صادرکنندگان نیم‌نگاهی هم به بازار چین دارند.»
مردم جهان بستنی ایرانی را با چه طعم‌هایی دوست دارند؟شکری با بیان اینکه صادرات بستنی ایرانی به کشور‌های دیگر با توجه به فرهنگ و ذائقه هر کشوری و با بسته‌بندی‌های مختص هر منطقه انجام می‌شود، می‌گوید: «چینی‌ها مزه‌های ایرانی مانند رز، گلاب و زعفران را خیلی دوست دارند و کشور‌های همسایه شمال ایران طعم زردآلو را می‌پسندند.»
این فعال صنعت تولید و تجارت بستنی با بیان اینکه بستنی ایران حتی به آمریکا و کانادا هم صادرات می‌شود، می‌گوید: «هرچند صادرات ما به این کشورها محدود به ایرانیان ساکن در آنجا می‌شود، اما در شهر‌هایی مانند تورنتو عرضه بستنی ایرانی به جز فروشگاه‌های ایرانی به فروشگاه‌های غیرایرانی هم رسیده، ضمن اینکه به‌دنبال توسعه صادرات بستنی به آمریکا هم هستیم.»
بستنی زعفرانی ابتکار ایرانیبستنی از فرنگ به ایران رسید. ناصرالدین‌شاه قاجار در سفر به فرانسه بعد از خوردن بستنی میوه‌ای فرانسوی، عاشق این دسر جذاب شد و به خدم‌وحشم خود دستور داد طرز تهیه آن را از فرانسوی‌ها بگیرند و به ایران بیاورند و اینگونه شد که پای بستنی به ایران باز شد. نخستین کسی که در تهران بستنی درست کرد «ممد ریش» نامی بود که با چرخ دوره‌گردی‌اش روانه کوچه و بازار می‌شد و بستنی می‌فروخت. پس از او، اکبر مشتی (مشدی) به بستنی رنگ و بوی ایرانی داد و بستنی زعفرانی تولید کرد. طعم این بستنی آنقدر خاص و خوب بود که خیلی زود در میان ایرانیان و جهانیان محبوب شد. اواخر دهه۴۰ شمسی، دستگاه‌های بستنی‌سازی وارد ایران شدند و بستنی در طعم‌ها و برند‌های مختلف عرضه شد.
منبع: همشهری آنلاین
tags # اخبار اجتماعی سایر اخبار
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند